mgr psych. Paweł Jankowski | Psycholog. Psychoterapeuta. Psychotraumatolog. Seksuolog.

W centrum Wrocławia oferuję pomoc psychologiczną i psychoterapię indywidualną osób homoseksualnych i biseksualnych (nieheteronormatywnych), terapię par homoseksualnych oraz diagnozę i wsparcie osób transpłciowych. Posiadam rekomendację Kampanii Przeciw Homofobii oraz jestem przeszkolony przez Fundację Na Rzecz Osób Transpłciowych Trans-Fuzja.

​

Od początku 2019 roku kieruję LGBT-friendly Wrocławską Psychoporadnią, w ramach której zebrałem specjalistów zdrowia psychicznego i seksualnego przyjaznych pacjentom nieheteronormatywnym.

​

Przejdź do witryny internetowej Poradni Seksuologicznej Wrocławskiej Psychoporadni.

 

Choć w dalszych akapitach posługuję się przymiotnikiem -seksualny, wynika to wyłącznie z konieczności dostosowania się do wyszukiwarek internetowych. W rzeczywistości "homoseksualny" czy "biseksualny" jest krzywdzące, gdyż sugeruje, iż głównym, a nawet jedynym obszarem aktywności życiowej o innej orientacji seksualnej są praktyki seksualne.

 

Tymczasem właściwym określeniem jest "osoba nieheteronormatywna". Przymiotnik taki sugeruje zgodnie z prawdą, że osoba jest istotą ludzką (żyje, pracuje, ma rodziców, przyjaciół, sąsiadów), ale nawiązuje relacje romantyczne z osobą tej samej płci (lub również z osobami innej płci) i w związku z tym nie pasuje do powszechnie znanego i akceptowanego schematu życia osób o orientacji heteroseksualnej.

​

Złożoność orientacji seksualnej

 

Wbrew pozorom orientacja seksualna nie jest zjawiskiem jednowymiarowym. Każdy człowiek może mieć preferencje co do przedstawicieli danej płci w następujących zakresach (tzw. tabela orientacji seksualnej Kleina):

1. nawiązywanie relacji romantycznych (zakochiwanie się),

2. sny i fantazje erotyczne (jakiej płci dotyczą?),

3. pociąg seksualny (kto nas pociąga?)

4. zachowania i praktyki seksualne (uprawianie seksu),

5. preferencje społeczne (z kim wolę się przyjaźnić, kolegować?)

6. preferencje dotyczące stylu życia (w której społeczności czujesz się bardziej komfortowo?)

7. samoidentyfikacja (jak sam się identyfikuje?)

​

Praktyka psychologiczna pokazuje, że kolejnym obszarem preferencji niezależnym od tych powyższych jest preferencja płci w zakresie utrzymywania relacji przynależnościowych (z kim wspólne mieszkanie?).

​

Style przywiązania osób hetero- i nieheteronormatywnych

 

Z praktyki psychologicznej wynika również, że za pomocą stylu więzi (stylu przywiązania) można wyjaśnić wiele trudności, z którymi zmagają się ludzie niezależnie od orientacji seksualnej. Wyróżnia się trzy podstawowe style wchodzenia w relacje romantyczne, które wyjaśniają również styl wchodzenia i utrzymywania relacji przyjacielskich lub relacji seksualnych. Należą do nich:

​

• bezpieczny styl przywiązania (ufne nawiązywanie relacji)

• lękowo unikający styl przywiązania (uprzednia chęć nawiązania relacji zamienia się z czasem w niechęć do utrzymania relacji; poczucie zalania przez emocje partnera lub randkowicza; seks spełnia ważną funkcję, jednak nie jest więzotwórczy),

• lękowo ambiwalentny styl przywiązania (największa skłonność do miłości od pierwszego wrażenia; szybkie zakochiwanie się; intensywne emocje towarzyszące randkom i relacjom; seks spełnia ważną (zbyt) więzotwórczą funkcję).

​

Możliwe obszary do pracy

 

• Nawiązywanie niesatysfakcjonujących relacji z mężczyznami lub kobietami.

• Niepewność co do własnej orientacji seksualnej. Określenie złożoności własnej orientacji seksualnej.

• Brak akceptacji własnej homoseksualności i biseksualności.

• Rozważanie zalet i wad ujawnienia swojej orientacji. Przygotowanie do coming out'u.

• Konflikty w parach homoseksualnych (wynikające z różnicy wieku, zakresu coming out'u przed rodziną i przyjaciółmi, z różnych oczekiwań w sferze seksualnej itp.)

• Podział ról i obowiązków w związku.

• Różnice wynikające ze stylów przywiązania (niżej)

• Szantaże, wymuszenia i nielegalne praktyki w świecie homoseksualnym​